Oglądanie materiałów HDR

HDR (High Dynamic Range) oznacza materiały cechujące się znaczną różnicą jasności pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami obrazu (zakres dynamiczny). To technologia, która umożliwia wierną i realistyczną reprodukcję oryginalnych barw oraz jasnych i ciemnych elementów, których nie da się osiągnąć za pomocą konwencjonalne SDR (Standard Dynamic Range). Międzynarodowy standard dla HDR jest wyrażony w ITU-R (International Telecommunication Union-Radiocommunication Sector) BT.2100. W porównaniu z ITU-R BT.709, które zawiera standard Full HD, zostały poczynione znaczne ulepszenia.
HDR można podzielić na dwa różne formaty - HDR10, związane z UHD-BD i serwisami strumieniowymi oraz Hybrid Log-Gamma, związanym z transmisją. W porównaniu z SDR, właściwy dla HDR format HDR10 gwarantuje wyższą rozdzielczość, jasność i gradację oraz szerszą paletę barw, która pozwala na wierną reprodukcję obrazów przy zachowaniu szerokiego zakresu dynamicznego. HDR10+, który jest rozszerzeniem standardu HDR10, osadza informacje o jasności dla każdej sceny w treści jako metadane. Pozwala to na mapowanie tonów w oparciu o scenę i umożliwia wierne odwzorowanie wideo HDR zgodnie z intencją producenta.